Geplaatst op 16 mei 2024 • 22:00 • Nieuws • Clubnieuws
In memoriam Frans van Breugel
Frans van Breugel en maatje Jan Goijaarts werden na een sportief rampjaar in het seizoen 1995/1996 de nieuwe leiders van Blauw Geel’38. Samen met de eveneens nieuwe en onbekende trainer Ad Peeters uit Oyen. Een mooi begin van een memorabele periode.
Door: Peter Kuijpers
Het bleek later een gouden greep van de club. De sfeer die het drietal wist te scheppen was ongekend. Via de nacompetitie en beslissingswedstrijd op het veld van Festilent tegen SIOL keerde Blauw Geel’38 weer terug in de derde klasse. Harm Vissers en Turgut Arslan waren verantwoordelijk voor de 2-1 winst. Frans had die wedstrijd als grootste taak de tot in zijn tenen geladen trainer Ad Peeters in bedwang te houden als hij weer eens naar de rand van het veld stormde. Mooie herinneringen aan allemansvriend Frans van Breugel met zijn aanstekelijke lach en heerlijke humor.
Jan Goijaarts en maatje Frans na de promotie naar de eerste klasse
Schijndelse Jongens
Frans kwam samen met Jan Goijaarts voort uit RKSV Schijndel. Frans haalde het eerste maar zelden maar speelde wél op hoog niveau met het tweede team. Jan daarentegen was als flankverdediger een vaste waarde in het eerste team. Later vanwege de liefde kwam Frans in Veghel wonen waar hij trouwde met Mia van Casteren uit de Oranjewijk. Zowel Jan Goijaarts als Frans van Breugel werkten beiden bij de Mars. Kan me zelfs nog de verkeringstijd herinneren. Mia mijn straatgenoot had het vaak over een ‘knap menneke’ dat hier elke dag in de Julianastraat voorbij fietste. Het waren Schijndelse jongens die hier naar de LTS gingen. En zo is het begonnen en kwam Frans uiteindelijk van de Hoevenbraak naar Veghel in het mooie huis op de hoek van de Beatrixsingel. Daar kregen ze twee dochters Suzanne en Hester.
Vier Blauwgelers op één foto die niet meer onder ons zijn. Vlnr: Harrie van Heck, Toon en Sjaak van der laar en Frans van Breugel
Herinnering
Frans is via de veteranen van Blauw Geel’38 onze club binnengekomen en daar nooit meer uit weggegaan. De laatste jaren liet de gezondheid hem in de steek en moest hij een andere strijd aan. De strijd om zijn gezondheid waar hij zich op donderdag 16 mei zich gewonnen gaf. Frans laat met zijn 77 jaar een fijne herinnering achter. Zijn aanstekelijke lach en positieve houding was voor iedereen die genoegen had om met hem samen te werken dierbaar. Hij was daardoor niet alleen een leider, maar ook een vriend en een bron van gezelligheid binnen het team. “Een mooi mens is van ons heengegaan”
